Ο προβληματισμός για τη φετινή παραγωγή ελαιολάδου στη Μεσσηνία είναι έντονος λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας, η οποία ναι μεν διακόπηκε τις τελευταίες ημέρες, αλλά φαίνεται ότι η βροχή δεν είναι αρκετή για να διορθώσει τη ζημιά. Πάντως, οι πρώτες ειδήσεις από την τοπική αγορά είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα olivenews.gr, “ξεκίνησε η χρονιά και για την ποικιλία του μαυρολήσιου, γνωστή για την πρώιμη συγκομιδή στην περιοχή κυρίως των Γαργαλιάνων. Οι τιμές παραγωγού είναι σταθερά στα 4,00 ευρώ/kg (με 4,15 ευρώ/kg παράδοση Ιταλία). Αν ληφθεί υπ’ όψη ότι πέρυσι η εκκίνηση δόθηκε στα 3,20 ευρώ/kg και έφτασε γύρω στο Δεκέμβριο στο μάξιμουμ των 3,60 ευρώ/kg, τότε πρόκειται για σημαντικά άνοδο 0,80 ευρώ/kg ή 25%».
Ο Συνεταιρισμός των Γαργαλιάνων
Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά και στο Συνεταιρισμό των Γαργαλιάνων, θέμα που ανέδειξε χθες το “Θάρρος”, σχολιάζοντας: “Σε ό,τι αφορά τον τοπικό συνεταιρισμό και τη γενική συνέλευση της 21ης/10, τελικά ο επενδυτής (με ή χωρίς εισαγωγικά) δεν εμφανίστηκε, οπότε αποφασίστηκε οι ίδιοι οι παραγωγοί να αναλάβουν τις τύχες του συνεταιρισμού με ορίζοντα δεκαετίας για την εξόφληση των χρεών του, ενώ θα επαναδιαπραγματευτούν τις συμφωνίες που έχουν. Ερωτηματικό αποτελεί η τύχη ενός ποσού –αναφέρονται οι 231.000 ευρώ- που είχε (;) δοθεί προκαταβολή από τον επενδυτή».
Προσοχή στις αποδόσεις
Επίσης, στο άρθρο αναφέρονται και τα εξής: “Ένα επίκαιρο θέμα που πρέπει να απασχολεί τους παραγωγούς είναι η συσχέτιση της όποιας τιμής επιτυγχάνει ένα ελαιόλαδο με τις αποδόσεις του ελαιοτριβείου (ελαιουργείου) κατά την παραγωγή του.
Να φέρουμε ένα παράδειγμα: Τα 4 ευρώ/kg με απόδοση 20% (θα πρέπει) να ισοδυναμούν με 5 ευρώ/kg, αν η απόδοση είναι 16%, χωρίς να ληφθούν άλλοι παράγοντες υπ’ όψη, όπως το καλλιεργητικό κόστος, η διαχρονικά σταθερότητα των αποδόσεων του ελαιοδένδρου σε ελαιόκαρπο, τα υπόλοιπα ποιοτικά χαρακτηριστικά (φυσικο-χημικά, οργανοληπτικά) του παρθένου ελαιολάδου.
Η επισήμανση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία τις μέρες μας, γιατί το αγουρέλαιο γνωρίζει μεγάλες δόξες. Τα οφέλη θα πρέπει να είναι – τουλάχιστον- ίσα κατανεμημένα μεταξύ των ελαιοπαραγωγών και των πολλών, ειδικών μέχρι το προϊόν να φτάσει στους καταναλωτές».