Τέλος στα ανοικτά ανώνυμα ελαιόλαδα – τα αμφίβολου περιεχομένου «λαδόξυδα»- στα εστιατόρια βάζει οριστικά ο Γενικός Γραμματέας Εμπορίου & Προστασίας Καταναλωτή, κ. Παναγιώτης Σταμπουλίδης, με τις αλλαγές στην υπάρχουσα σχετική Απόφαση, τις οποίες εξήγγειλε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης «Το ελαιόλαδο στην εστίαση», που συνδιοργάνωσε η Επιστημονική Εταιρεία Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας – 4Ε με το Chefs Club.
Ο Γενικός Γραμματέας Εμπορίου & Προστασίας Καταναλωτή, μιλώντας από το βήμα του Gastronomy Forum, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 9/2/2020 στο πλαίσιο της HORECA, επιβεβαίωσε την πληροφορία ότι πιθανότατα εντός των ημερών θα δημοσιευτούν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως οι τροποποιήσεις στα άρθρα 42 και 71 της ΥΑ 91354 (ΦΕΚ 2983 Β΄, 30/8/2017), και αφορούν στη διάθεση εμφιαλωμένου ελαιολάδου στη μαζική εστίαση.
Στόχος του σημαντικών αυτών αλλαγών, τις οποίες αναμένουν παραγωγοί και τυποποιητές είναι να μπει τέλος στη διάθεση χύμα και αγνώστου προέλευσης και ποιότητας ελαιολάδου στα 70.000 χιλιάδες περίπου καταστήματα εστίασης της χώρας μας και παράλληλα να βοηθήσει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού τυποποιημένου ελαιολάδου.
«Γνωρίζουμε ότι ο σχετικός νόμος δεν λειτούργησε στην πράξη. Με την κίνηση αυτή θέλουμε να βάλουμε οριστικό τέλος στη διάθεση χύμα ελαιολάδου στα εστιατόρια και να δώσουμε στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο την αξία που του αναλογεί», δήλωσε ο Παναγιώτης Σταμπουλίδης, Γενικός Γραμματέας Εμπορίου & Προστασίας Καταναλωτή.
Γνώστης του θέματος, παρότι δεν κατάγεται από ελαιοκομική περιοχή, ο κ. Σταμπουλίδης μιλώντας από το πάνελ της εκδήλωσης «Το ελαιόλαδο στην εστίαση», τόνισε ότι πρέπει να σταματήσει το φαινόμενο να σερβίρονται στους τουρίστες επαναγεμιζόμενα φυαλίδια
ελαιολάδου και οι πελάτες των καταστημάτων εστίασης να μπορούν να επιλέξουν από το μενού το ελαιόλαδο της επιλογής τους. «Ο πελάτης πρέπει να πληρώνει για το ελαιόλαδο και να γνωρίζει ότι αυτό που επιλέγει από το μενού είναι ένα εξαιρετικής ποιότητας προϊόν», επεσήμανε.
Σύμφωνα με τις προτεινόμενες αλλαγές, το άρθρο 42 θα αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: 1. Η διάθεση επιπλέον ποσότητας ελαιολάδου για επιτραπέζια χρήση, κατόπιν του σταδίου παρασκευής του γεύματος στην κουζίνα του καταστήματος, από τα καταστήματα του άρθρου 69 (εστιατόρια, καταστήματα γρήγορης εστίασης, ταβέρνες, καφετέριες, παραδοσιακά καφενεία, κέντρα διασκέδασης και λοιπά παρόμοια καταστήματα) καθώς και των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών εστίασης (ξενοδοχεία, εταιρείες τροφοδοσίας γευμάτων – κέτερινγκ, καφετέριες, καφενεία, κλπ) και εφόσον διατίθεται από αυτά, πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με παρθένο ή έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.
Σημαντική παρέμβαση για το θέμα, στο πλαίσιο της ομιλίας του, έκανε ο Εμμανουήλ Καρπαδάκης, Μarketing & Αrea Exports, της εταιρείας Terra Creta, καλώντας τον κ. Σταμπουλίδη να βελτιώσει τις σχεδιαζόμενες τροποποιήσεις στο νόμο. Σύμφωνα με τον κ. Καρπαδάκη ο νόμος για τη χρήση του ελαιολάδου για επιτραπέζια χρήση στα εστιατόρια πρέπει να αφορά αποκλειστικά το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και όχι το παρθένο, γιατί όπως τόνισε «υπάρχει κίνδυνος το παρθένο ελαιόλαδο εξαιτίας της κακής αποθήκευσής του να χάσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του και να πέσει στην κατηγορία του λαμπάντε».
Το εν λόγω προϊόν –έξτρα παρθένο ή και το παρθένο- ελαιόλαδο θα διατίθεται αποκλειστικά μέσω μη επαναγεμιζόμενων συσκευασιών χωρητικότητας έως και 500 ml ή/και μέσω σφραγισμένων συσκευασιών μιας χρήσης, χωρητικότητας έως και 100 ml. Οι ως άνω συσκευασίες πρέπει να φέρουν τις απαιτούμενες επισημάνσεις σύμφωνα με την εθνική και ενωσιακή νομοθεσία, όπως κάθε φορά ισχύει. 2. Το ίδιο θα ισχύει και για τη διάθεση του ελαιολάδου (παρθένου ή έξτρα παρθένου) στο σημείο παρασκευής – σερβιρίσματος, στην περίπτωση αυτοπαρασκευαζόμενων και αυτοσερβιριζόμενων γευμάτων (μπουφέ, σελφ-σέρβις και κέτερινγκ). 3. Απαγορεύεται σε κάθε περίπτωση η χύμα προσφορά ελαίου για επιτραπέζια χρήση. Αντίστοιχες ρυθμίσεις προβλέπονται στο άρθρο 71, όπου προστίθεται ακόμα ότι «στην περίπτωση μη δωρεάν διάθεσης της επιπλέον ποσότητας ελαιολάδου, πρέπει να αναγράφεται στον τιμοκατάλογο η αντίστοιχη τιμή χρέωσής της.»
Από την πλευρά της η κα Ανθή Κακιού, από τη Διεύθυνση Ασφάλειας Τροφίμων του ΕΦΕΤ έκανε λόγο για αυστηροποίηση των ελέγχων προκειμένου να εφαρμοστεί το μέτρο και να επιβληθούν τα σχετικά πρόστιμα, όπου δεν συμβαίνει αυτό. «Από τα αποτελέσματα των ελέγχων και από τη συγκέντρωση πληροφοριών τόσο από τις εμπλεκόμενες ελεγκτικές αρχές όσο και από τις ελεγχόμενες επιχειρήσεις, εκφράστηκαν σοβαρές αιτιάσεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα εφαρμογής του μέτρου και την ανάγκη λήψης διορθωτικών ενεργειών», ανέφερε κατά την παρουσίασή της η κα Κακιού.
Για το θέμα της ελαιογαστρονομίας και του ελαιοτουρισμού μίλησε, στο πλαίσιο της σημαντικής αυτής εκδήλωσης ο κ. Γιώργος Μπόσκου, αντιπρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας και Καθηγητής Οργάνωσης & Διαχείρισης Μονάδων Διατροφής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, ενώ σημαντικές τοποθετήσεις για τα οφέλη του ελαιολάδου στη διατροφή έκανε ο τόσο κ. Μίλτος Καρούμπας, Πρεσβευτής Ελληνικής γαστρονομίας Λέσχης Αρχιμαγείρων Ελλάδος όσο και οι υπόλοιποι δύο εκπρόσωποι του Chefs Club. κ.κ. Tάσος Τόλης και Έκτωρ Ιωάννου.
Προλογίζοντας την εκδήλωση ο γεωργοοικονομολόγος Βασίλης Ζαμπούνης περιέγραψε το ιστορικό της υπόθεσης. Το 2012, ο τότε Επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ, Ρουμάνος Ντάτσιαν Τσιόλος, προώθησε κανονισμό με τον οποίο καθιστούσε υποχρεωτική τη χρήση κλειστών συσκευασμένων φιαλιδίων ελαιολάδου στα καταστήματα μαζικής εστίασης (HORECA) όλων και των 28 χωρών μελών, γεγονός που θα έδινε τεράστια προβολή και ώθηση στην κατανάλωση ελαιολάδου. Δυστυχώς, ένα πρωτοφανές «πραξικόπημα» κάποιων «βορείων χωρών» απέτρεψε την επικύρωσή του, παρά το ότι βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της σχετικής διαδικασίας.
Ο Ισπανός Υπουργός Γεωργίας δεν δίστασε να προχωρήσει σε εθνική νομοθεσία υποχρεωτικής εφαρμογής μιμούμενος το παράδειγμα της Πορτογαλίας που από πολλά χρόνια το είχε υιοθετήσει. Για την εφαρμογή του κινητοποιήθηκε και η Ισπανική Διεπαγγελματική με μία καμπάνια στα ΜΜΕ, στην οποία συμμετείχαν μέχρι και διάσημοι ηθοποιοί του κινηματογράφου. Άλλωστε εκεί υπάρχει η σχετική κουλτούρα, καθώς έχει επικρατήσει ακόμη και στο πιο μικρό μπαράκι, εστιατόριο κ.λπ. να προσφέρουν ένα πιατάκι με ελιές σε κάθε πελάτη.
Επόμενος σταθμός της επιβολής εθνικής νομοθεσίας ήταν η Ιταλία, ενώ ακολούθησε και η Κύπρος. Η μόνη χώρα που καθυστέρησε απελπιστικά, αλλά και μετά την έκδοση της Υπουργικής Απόφασης η εφαρμογή της είναι ελλιπέστατη, είναι η Ελλάδα. Ως olivenews.gr είχαμε προσπαθήσει να ευαισθητοποιήσουμε τους αρμόδιους με περισσότερες από 30 αναρτήσεις, φθάνοντας στο σημείο μέχρι και να μεταφράσουμε το νόμο της Πορτογαλίας, ενώ στο περιοδικό Ελιά & Ελαιόλαδο είχαμε από το 2011, πριν ακόμη ξεκινήσει η συζήτηση στην ΕΕ, παρουσιάσει το επιτυχημένο παράδειγμα μιας ψαροταβέρνας στην Καλαμάτα που συνεργαζόταν με μια τοπική βιομηχανία ελαιολάδου.
Το αναμενόμενο όφελος από την εφαρμογή του μέτρου είναι διπλό:
Πρώτον, με την κατανάλωση 10 – 20.000 τόνων επώνυμου ελαιολάδου, που θα ενισχύσει κυρίως τις τοπικές επιχειρήσεις, όταν η συνολική κατανάλωση τυποποιημένου ελαιολάδου έχει πέσει στους 30.000 τόνους περίπου.
Δεύτερον, με την προβολή και προώθηση του σωστού και ποιοτικού προϊόντος, ιδίως στα εκατομμύρια ξένων τουριστών. Είναι οξύμωρο να ξοδεύουμε σε κοινοτικά προγράμματα προώθησης σε άλλες χώρες πολλά εκατομμύρια ευρώ και όταν έρχονται οι ξένοι επισκέπτες στη χώρα μας εμείς να τους δίνουμε αυτά τα αμφίβολου και συχνά δυσφημιστικού περιεχομένου λαδόξυδα.
Για περισσότερες πληροφορίες.: Βασίλης Ζαμπούνης, Διαχειριστής της Επιστημονικής Εταιρείας Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας, Τ/210-3210621.